دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 10553
تعداد نوشته ها : 6
تعداد نظرات : 0
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان

یکی از مسایلی که از روزهای اول زندگی کامپیوتر مطرح است سازگاری بین اجزای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری می‌باشد. مشکل موجود اساساً ناشی از کمبود استانداردهای طراحی در صنعت نوپای کامپیوتر بود. طراحان زیرک نرم‌افزار نیز به این مشکل دامن می‌زدند. آنها با تولید کالاهایی که با محصولات موجود ناسازگار بودند، می‌خواستند در مسابقه‌ای که بین تولیدکنندگان سخت‌افزار و نرم‌افزار وجود داشت برنده شوند. اما حال، زمان تغییر کرده است و استانداردها نیز به لطف تلاش‌های گروه‌هایی مانند ANSI و ISO پیشرفت چشمگیری کرده‌اند. اینترنت نیز در از بین بردن چنین موانعی که بیشتر شامل همان ناسازگاری بین اجزای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری می‌شود، نقش بسزایی داشته است. در حقیقت اینترنت موجب شده که کاربران آسانتر داده‌هایشان را به اشتراک گذاشته و راحت‌تر با یکدیگر کار کنند و همین امر بسیاری از شرکت‌ها را واداشته است تا از تعصبات گذشته دست برداشته و محصولات را به نحوی بهبود بخشند تا با اقلام موجود در بازار هماهنگی و سازگاری داشته باشند. علی‌رغم افزایش سازگاری بین اجزای مختلف کامپیوتری، شاید هر از چند گاهی شما با اندک محصولاتی برخورد کنید که با یکدیگر سازگاری نداشته باشند. در این مقاله به برخی از موارد ناسازگاری که بیش از همه شناخته شده‌‌اند اشاره خواهیم کرد و نحوه‌ی رفع چنین مشکلاتی را نیز بیان خواهیم نمود. همچنین به توضیح یکسری مسایل می‌پردازیم که شما می‌توانید با بکارگیری آنها از بوجود آمدن مشکلات ناشی از ناسازگاری بین اجزای مختلف کامپیوتر جلوگیری کنید.

 

 ● مشکل ناسازگاری مشکلات ناسازگاری نرم‌افزارهای امروزی معمولاً حول یک موضوع می‌چرخند و آن نیز فرمت داده‌های اختصاصی است. بیشتر شرکت‌ها برای حل این مشکل محصولاتی را تولید می‌کنند که حداقل یکی از فرمت‌های فایلی پذیرفته شده توسط صنعت کامپیوتر را پشتیبانی کنند. اما در این میان استثناهایی نیز وجود دارد که از جمله می‌توان به فرمت‌های فایلی چندرسانه‌ای ، فرمت‌های نشر، فن‌آوری‌های اینترنت و سیستم‌‌عامل‌‌ها اشاره کرد. ▪ فرمت‌های فایلی چند رسانه‌ای تولیدکنندگان نرم‌افزارهای چندرسانه‌ای برای این که بتوانند بازار را در دست بگیرند و در میان دیگر تولیدکنندگان درخشش بیشتری داشته باشند، سعی می‌کنند تا ویژگی‌های منحصر به فردی را در محصولات خود بگنجانند. البته این مسأله بسیار هم خوب است اما مشکلی وجود دارد و آن این که فرمت‌های فایلی چند رسانه‌ای موجود، از اغلب این ویژگی‌ها پشتیبانی نمی‌کنند و به دنبال تولید چنین محصولاتی، تولید کنندگان ناچار به ایجاد فرمت‌ فایلی جدید هستند که همین امر موجب می‌شود تا کاربران با مشکل ناسازگاری مواجه شده و با آن سر و کله بزنند. برای مثال در نرم‌افزار Real Jukebox Plus محصول شرکت Real Network از فرمت فایلی RMX استفاده شده است. این فرمت نسبت به سایر فرمت‌های فایل‌های صوتی، فواید امنیتی بیشماری را فراهم می‌کند؛ اما در عین حال نرم‌افزار Real Jukebox تنها برنامه‌ی کاربردی است که از فایل‌های .RMX پشتیبانی می‌کند. شما می‌توانید در چنین مواردی از فرمت‌های فایلی پذیرفته شده‌‌ای که به طور گسترده بکار گرفته می‌شوند استفاده کنید. برای مثال کاربرانِ نرم‌افزارReal Jukebox می‌توانند بجای استفاده از فرمت فایلی .RMX ، فایل‌های صوتی‌اشان را با فرمت‌های.MP۳ و یا WAV. ذخیره کنند. در حقیقت وقتی می‌خواهید فایل‌های داده‌ای را در یک برنامه‌ی کاربردی دیگر باز کنید از یک فرمت فایلی شناخته شده استفاده کنید. ▪ فرمت‌های نشر همانطور که گفته شد فایل‌های چند رسانه‌ای را می‌توان بدون قابلیت‌های گسترده‌ی مربوط به فرمت‌های فایلی بخصوص نیز باز کرد. اما در مورد فایل‌های نشری چنین چیزی ممکن نیست. بخاطر پیشرفت‌های حاصله، پدید‌آورندگان نشر رومیزی و طراحان گرافیکی قادر به استفاده از فرمت‌های گوناگون و فراوانی هستند که همین امر باعث گسترش عملکردهای طراحی می‌شود. اما مشکلی که وجود دارد این است که دیگر نمی‌توان فایل‌های نشری را بین چند برنامه‌ی کاربردی به اشتراک گذاشت. باید بگوییم که راه‌های بسیار اندکی برای رفع چنین ناسازگاری وجود دارند. برنامه‌های کاربردی نشر، با فرمت‌های اختصاصی بسیاری بارگذاری می‌شوند که اگر شما بخواهید اسناد این برنامه‌ها را به فرمت‌های فایلی دیگر تبدیل کنید ساعت‌ها باید با آنها کلنجار بروید. تنها راه‌حلی که به نظر می‌رسد استفاده از زبان HTML است آن هم در صورتی که شما به این زبان تسلط داشته باشید. با استفاده از این زبان بجای این که برنامه‌ی نشر، اسنادتان را کدگذاری کند؛ می‌توانید فایل‌هایتان را به محتوای Web تبدیل کنید. چنین فایل‌هایی را می‌توان در هر سیستمی که مرورگر وب دارد باز کرده و به محتوای آن دسترسی پیدا نمود. ▪ فن‌آوری‌های اینترنت طبیعت رو به رشد اینترنت آن را مستعد بوجود آمدن ناسازگاری کرده است. چرا که شما نیاز بهPlug inهای بی‌شماری دارید تا بتوانید به هر نوع داده‌ی موجود بر روی شبکه دسترسی پیدا کنید. دیگر صرفاً داشتن یک مرورگر وب کافی نیست، بلکه شما باید یکسری اجرا کننده‌ی چندرسانه‌ای و برنامه‌ی ناظر مانند Flash player ,Shockwave Player , RradPlyer ,Adobe Acrobat Reader و Quick Time را داشته باشید. تنها راه‌حل برای ناسازگاری‌های نرم‌افزاری در اینترنت؛ گرفتن و بار گذاری Plug-inها و برنامه‌های کاربردی اینترنت (البته به نسبتی که خودتان نیاز دارید) می‌باشد. با گرفتن و بارگذاری پنج برنامه‌ای که در بالا گفته شد می‌توانید بسیاری از نیازهای خودتان را در این زمینه برآورده کنید. گرفتن و بارگذاری این برنامه‌ها رایگان است. شما با به روز کردن Plug-inها و مرورگرتان می‌توانید مطمئن باشید که کامپیوترتان با جدیدترین محتواهای اینترنت سازگار است. ▪ سیستم‌های عامل ناسازگاری‌های نرم‌افزاری گاهی می‌تواند از جانب سیستم‌عامل باشد. به عبارت روشن‌تر نوع سیستم‌‌عاملی که انتخاب می‌کنید تعیین کننده برنامه‌هایی هستند که اجرا خواهید کرد. بسیاری از کاربران خصوصاً کاربران خانگی و یا ادارات کوچک تنها از یکی از نسخه‌های ویندوز مانند ویندوز ۲۰۰۰,۹۸,NT و یا دیگر نسخه‌های آن استفاده می‌کنند. همه‌ می‌دانیم که ویندوز تنها سیستم‌عامل موجود نمی‌باشد. درمیان سیستم‌های عامل مشهور علاوه بر ویندوز، سیستم‌هایی چون Linux ,Unix و Netware نیز به چشم می‌خورند. Unix سیستم‌عاملی برای شبکه است که در ابتدا توسط لابراتوار Bell ایجاد گردید که در حال حاضر در چند شکل مختلف قابل دستیابی می‌باشد. Linux سیستم عاملی با مبدأ آزاد (Open Source) به شمار می‌رود. یعنی توزیع آن به همراه کد برنامه آزاد اعلام شده است. این سیستم براساس هسته‌ی Unix طراحی شده و توسط برخی از شرکت‌ها چون Corel و RedHat توزیع می‌گردد و Netware نیز سیستم‌عاملی است که برای شبکه طراحی شده و محصول شرکت Novell می‌باشد. متأسفانه تعداد برنامه‌های کاربردی برای کاربران خانگی که می‌خواهند سیستمی غیر از ویندوز را بکار ببرند بسیار اندک است. در حقیقت چنین برنامه‌هایی تنها برای سیستم ویندوز طراحی شده‌اند. برای مثال اگر شما از سیستم Linux استفاده کنید در آن صورت نمی‌توانید از برنامه‌هایی مانند Microsoft Office و یا Quicken ۲۰۰۰ استفاده کنید مگر این که یک نرم‌افزار مقلد ویندوز را نیز نصب نمایید. قبل از این که سیستم‌عامل‌تان را تغییر دهید، ابتدا مطمئن شوید که آیا نرم‌افزارهایی که در حال حاضر از آنها استفاده می‌کنید می‌توانند در این انتقال همراه با سیستم‌عامل جدید نیز اجرا شوند یا خیر؟ شما در این خصوص می‌توانید با تولید کننده‌ی نرم‌افزار ارتباط برقرار کرده و در خصوص دریافت یک نسخه‌ی نرم‌افزار مورد نظرتان که با سیستم‌عامل جدیدتان سازگار باشد، اطلاعاتی را کسب نمایید. همچنین امکان انتقال داده‌های موجود را از یک سیستم‌عامل به سیستم‌عامل دیگر نیز بررسی کنید.

 

● ناسازگاری‌های سخت‌افزاری ناسازگاری‌های سخت‌افزاری امروزه‌ دارای انواع گوناگونی هستند با این وجود می‌توان با پرداختن به بعضی موارد آشکار، برخی مشکلات گاه و بی‌گاهی که در این زمینه پدید می‌آیند را رفع کرد: ▪ رسانه‌های ذخیره‌سازی: شبیه به نظر رسیدن دو یا چند رسانه‌ی ذخیره‌سازی نمی‌تواند به این معنی باشد که آنها با هم سازگارند. برای مثال دیسک‌های فشرده را در نظر بگیرید. کاربران عادی به سختی می‌توانند یک CD صوتی را از یک CD-RW (دیسک‌فشرده با قابلیت بازنویسی شدن) و یا از یک DVD (دیسک ویدیویی دیجیتالی) تشخیص دهند. اما یک دیسک گردان (دیسک‌درایو) می‌تواند در مدت کوتاهی تفاوت‌های موجود را شناسایی کند. از جمله‌ی این تفاوت‌ها می‌توان به ظرفیت داده‌ها (برای مثال DVD-ROM می‌تواند تقریباً چهار برابر ظرفیت یک CD-ROM ، داده ذخیره کند) یا به خوانده شدن داده‌ها از دیسک و یا قابلیت نوشته شدن داده‌ها بر روی دیسک (خصوصاً وقتی که یک CD-ROM، را با یک CD-RW مقایسه می‌کنید.) اشاره کرد. صرف‌نظر از اختلافاتی که دیسک‌های ذخیره‌سازی با یکدیگر دارند، توجه به این نکته ضروری است که هر کدام از آنها دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که به همین دلیل امکان دارد با هر نوع دیسک‌گردانی که در بازار موجود است سازگاری نداشته باشند. برای این که دیسک عملکرد بهتری داشته باشد همواره آن را در دیسک‌گردانی قرار دهید که آن را پشتیبانی می‌کند. البته این مسأله کمی گیج‌کننده است. اما در هر صورت با کسب اطلاعات می‌توانید از قابلیت‌های درایو دیسک‌تان آگاهی پیدا کنید. برای مثال درایوهای جدید MultiReedl علاوه بر CD-ROM می‌توانند CD-RWها را نیز بخوانند اما درایوهای قدیمی چنین ویژگی را دارا نیستند. دیسک‌های نوری تنها رسانه‌هایی نیستند که از نظر سازگاری مشکل‌ساز می‌شوند. چرا که برخی از تولید کنندگان مانند Iomega و Imation رسانه‌های ذخیره‌سازی ۵/۳ اینچی‌ای تولید می‌کنند که ظرفیتشان بالا می‌باشد. این کارتریج‌ها از نظر اندازه‌ی ظاهری مانند دیسکت‌های MB۴۴/۱ قدیمی هستند اما مقدار داده‌‌ای که می‌توانند ذخیره کنند ۱۷۵ برابر آن دیسکت‌های قدیمی است. به همین دلیل این دیسکت‌ها را نمی‌توانید در درایو دیسکت‌های MB۴۴/۱ قرار دهید. البته شما می‌توانید دیسکت‌های MB۴۴/۱ را در درایوهای جدیدی که از Super Diskهای شرکت Imation پشتیبانی می‌کنند قرار داده و به محتوای آنها دسترسی پیدا کنید. یکی از موارد دیگری که در زمینه‌ی سازگاری اجزای سخت‌افزاری باید مورد توجه واقع شود استفاده از کارت‌ حافظه‌ی پایدار می‌باشد. در میان این کارت‌ها می‌توان به محصولات معروفی چون Smart Media و CompactFlash اشاره کرد. البته امکان دارد شما به محصولات دیگری نیز مانند MultiMedia Cards, Memory Sticks و Secure Digital برخورد کنید. این کارت‌ها از فن‌آوری EEPROM استفاده می‌کنند. این نوع‌ فن‌آوری حافظه‌ای، بجای این که در هر لحظه داده‌ها را بر روی یک بایت ذخیره کند آنها را روی یک تراشه حافظه در یک بلوک بزرگ قرار می‌دهد. این نوع حافظه برای ذخیره بلند مدت مناسب است و قابلیت برنامه‌ریزی مجدد را دارد. کارت‌های حافظه‌ی پایدار در اشکال و اندازه‌های مختلف به بازار عرضه می‌شوند و قابل تعویض نیستند. ▪ تکنولوژی پایه‌ای سیستم‌کامپیوتری : (Platform) چون کامپیوترها دستگاه‌هایی متشکل از لایه سخت‌افزار تراشه‌ی لایه‌ای هستند، لایه‌ی بین افزار و سیستم‌عامل و لایه‌ی برنامه‌ی کاربردی پایین‌ترین لایه‌ی یک ماشین می‌باشد، که آن را Platform می‌نامند. وقتی صحبت از ناسازگاری سخت‌افزاری است، بیشترین مشکل را در تکنولوژی پایه‌ای سیستم‌ کامپیوتری می‌توان یافت. برای مثال شما نمی‌توانید یک درایو دیسک سخت متعلق به PC رومیزی را در یک کامپیوتر مکنیتاش و یا کامپیوتر دستی و یا یک کامپیوتر کتابی قرار دهید. PCهای کتابی بخاطر استفاده از بخش‌های اختصاصی شناخته شده، می‌باشند و به همین دلیل هم بهتر است که اجزای سخت‌افزاری این گونه کامپیوترها را از کارخانه‌ی تولید کننده‌ی آن دریافت کنید. اگر لازم است که از چند نوع سیستم عامل استفاده کنید، برنامه‌هایی وجود دارند که با سیستم‌عامل‌های چندگانه به خوبی عمل کنند. برای مثال با استفاده از برنامه‌های Microsoft Word و Microsoft Pocket Word بر روی PCهای رومیزی و دستی‌تان می‌توانید خیلی سریع و راحت اسناد متنی را بین این دو سیستم انتقال دهید. بنابراین اگر مجبورید از سیستم‌عامل‌های چندگانه استفاده کنید، سعی کنید نرم‌افزاری پیدا کنید که با همه‌ی آن چند سیستم ‌سازگاری داشته باشد. ▪ گذشت زمان: مشکلِ فن‌آوری، عمرِ کوتاه آن است، زیرا دائماً در حال پیشرفت می‌باشد و وقتی شما بخواهید یک جزء پیشرفته را در یک PC قدیمی قرار دهید، هر قدر هم که در رفع مشکل ناسازگاری این جزء با مابقی اجزاء بکوشید هیچ گاه موفق به رفع آن نخواهید شد. برای مثال سعی نکنید که کارت گرافیکی Hercules ۳D Prophet IIMX محصول شرکت Guillemot Corp را در کامپیوتری که از پردازند‌ه‌ی ۴۸۶ استفاده می‌کند، قرار دهید. همین طور نباید تلاش کنید که کارت حافظه‌ای Rambus را بر روی برد اصلی‌ای قرار دهید که از حافظه‌ی SDRAM پشتیبانی می‌کند. در حقیقت کامپیوترتان وقتی می‌تواند جزء جدیدی را بپذیرد که آن را با تمام شرایط سیستم مطابق و سازگار ببیند. برای این که به ناسازگاری بین اجزای قدیمی و جدید برخورد نکنید سعی کنید به طور مرتب (تقریباً هر دوسال یکبار) PC خود را ارتقاء دهید و یا هنگام افزودن قطعات جدید محدودیت‌های PCتان را در نظر بگیرید. خوب است قبل از خرید هر قطعه سخت‌افزاری و یا نرم‌افزاری جدید از شرایطی که سیستم‌تان برای پذیرش‌ آن قطعه دارد یعنی این که آیا از آن قطعه پشتیبانی می‌کند یا خیر، نیز اطلاع یابید. ▪ دقت کنید: گاهی در ظاهر به نظر می‌رسد که دو محصول با هم مشکل داشته باشند، اما با کمی دستکاری می‌توان کاری کرد که هر دو با هم به خوبی کار کنند. یک مثال خوب در این مورد می‌تواند برنامه‌های کاربردی مفیدی باشد که توسط شرکت‌های Corel,Microsoft و Lotus تولید شده‌اند. آخرین نسخه‌های این برنامه‌ها طوری طراحی شده‌اند که با یکدیگر سازگار باشند. برای مثال شما می‌توانید اسنادی را که کاملاً در برنامه‌ی Microsoft Word فرمت شده‌اند، در برنامه‌ی Lotus Word Pro باز کنید (برای این منظور می‌بایست در برنامه‌ی Word Pro از طریق منوی File فرمانImport / Export را اجرا کنید.) و یا اسنادی که تحت برنامه‌ی Corel Word Perfect فرمت شده‌اند را به برنامه‌ی Word برده و در آنجا استفاده نمایید (برای این کار پس از ورود به برنامه‌ی Word کادر تبادلی Open را باز کرده و از آنجا نوع فایلی را که با برنامه‌ی Word Perfect متناسب است، انتخاب کنید و یا اگر فرمت سندتان زیاد برایتان مهم نیست می‌توانید با انتخاب فرمت .TXT اسناد متنی ساده را به صورت فایل‌های متنی ASCII (اَسکی) ذخیره کنید). ▪ یکی از ناسازگاری‌های دیگری که گاهی بدیهی نیز به نظر می‌رسد، ناسازگاری از جانب درایورها (راه‌اندازهای وسایل) می‌باشد. همانطور که می‌دانیم راه‌اندازها، نرم‌افزارهایی هستند که اجازه می‌دهند تا اجزای سخت‌افزاری با سیستم ارتباط برقرار نمایند. اگر عملکرد یکی از اجزای کامپیوتر پس از نصب یک جزء سخت‌افزاری جدید دچار اختلاف شد و یا اگر خودِ جزء نصب شده با توجه به این که سیستم می‌تواند از آن پشتیبانی کند اما به خوبی عمل نکرد، در آن صورت شاید لازم باشد که راه‌اندازها را به روز کنید. شما می‌توانید راه‌اندازهای هر جزء سخت‌افزاری را از پایگاه Web شرکت تولیدکننده‌ی آن گرفته و بارگذاری کنید. برای این منظور معمولاً در پایگاه‌ Web این شرکت‌ها باید به قسمت Support و یا Help مراجعه نمایید.

 

 ● یکسری اعمال پیشگیرانه همه می‌دانیم که پیشگیری، بهتر از درمان است و البته در مورد مشکلات ناشی از ناسازگاری نیز مصداق دارد. در اینجا به مواردی اشاره می‌شود که با بکارگیری آنها می‌توانید از وقوع مشکلات مذکور جلوگیری کنید. ▪ استانداردها را در نظر بگیرید: از محصولاتی استفاده کنید که در هر جایی که امکان دارد قادر به ایجاد و یا باز کردن استانداردها باشند. ▪ از فرمت‌های اختصاصی پرهیز کنید: از استفاده کردن فایل‌ها و یا استانداردهایی که اختصاصی به نظر می‌رسند، خودداری کنید. زیرا شما برای دسترسی به آن فایل‌ها و استانداردها به محصولات بخصوصی نیاز دارید. برای مثال فرمت فایلی .WPS که به برنامه‌ی Microsoft Works مربوط می‌شود تنها با یکسری از برنامه‌‌های کاربردی می‌تواند کار کند. اگر قصد دارید داده‌هایتان را به اشتراک بگذارید بهتر است که از یک فرمت فایلی شناخته شده استفاده کنید. ▪ از ویرایشگر HTML استفاده کنید: بعضی از کارها ارزش زحمت‌کشیدن را دارند. چنین چیزی خصوصاً در مورد طراحی صفحات وب صادق است. بجای استفاده از یک ویرایشگر وب Point and Click (که با اشاره کردن و فشار دادن دکمه‌ی ماوس فعال می‌شوند) برای ایجاد صفحه‌ی شروع پایگاه توصیه می‌کنیم که از یک ویرایشگر HTML استفاده کنید. با تکیه بر کد که با هر مرورگری سازگار است دیگر شما با مشکل ناسازگاری که برخی از برنامه‌ها به خاطر استفاده از فرمت‌های اختصاصی دارند مواجه نخواهید شد. ▪ صبرکنید: به نظر می‌رسد بهترین روشی که در مقابل فن‌آوری‌های جدید می‌توان اقتضاء کرد صبر کردن و دیدن است. یعنی اگر شما از جمله افراد عجولی باشید که به محض ورود یک فن‌آوری جدید آن را تهیه می‌کنند، در آن صورت به احتمال زیاد همواره با مشکل ناسازگاری دست و پنجه نرم می‌کنید. چرا که تکامل و رشد یک استاندارد زمان می‌برد و استانداردی که شما انتخاب می‌کنید امکان دارد در آینده یک استاندارد غالب و رایج گردد و یا برعکس. برای مثال می‌توان به رقابت بین نوارهای ویدیوییVHS و Betamax اشاره کرد. ناظرین معتقدند که با پیشرفت فن‌آوری، موضوع ناسازگاری به گذشته خواهد پیوست. قبلاً چنین چیزی در مورد برخی از فن‌آوری‌ها تجربه شده است که اگر اکنون به آنها فکر کنید امر بعیدی به نظر خواهند رسید. برای مثال سال‌ها قبل امکان داشت شما رادیویی بخرید که با یک ایستگاه محلی ناسازگاری داشته باشد و یا یک وسیله برقی‌ای که دوشاخه‌ی آن استاندارد نبود و در پریز برق خانه جا نمی‌گرفت. در حالی که امروزه وجود چنین مشکلاتی غیر قابل تصور است. در مورد کامپیوتر نیز به همین نحو است و امیدواریم موضوع ناسازگاری‌های کامپیوتری از بین رفته و دیگر با چنین مشکلاتی مواجه نباشیم.

دسته ها :
چهارشنبه بیست و هشتم 11 1388
در دنیای اینترنت و شبکه‌های ارتباطاتی باید خیلی احتیاط کرد چرا که کاربران اینترنت در معرض خطرات گوناگون هستند که سیستم‌هایشان را تهدید می‌کند. به همین دلیل است که می‌گویم باید بترسید! خیلی مهم بترسید! گروهی در شرکت Interop وجود دارد که از فروشندگان، یک تحلیلگر و یک مدیر بازرگانی تشکیل شده است.
آنها عقیده دارند که سیستم کنترل دستیابی‌ها به شبکه (NAC) به تنهایی ابزار مناسبی نیست و باید خود شرکت‌ها دست به کار شوند و این تهدید‌ها و خطرات را شناسایی کنند.
«جاشوا کورمن» یک مقام مسئول در شرکت سیستم‌های امنیتی اینترنت (ISS) می‌گوید : «من اصلاً‌ دوست ندارم مدام هراسان باشم،‌ با شک و تردید به محیط اطرافم نگاه کنم و همیشه مردد و دو دل کار کنم،‌ اما واقعاً‌ چیزهای بسیاری هستند که باید از آنها ترسید.» او عقیده دارد که سیستم آموزشی باید متحول شود چرا که نمی‌توانیم از چیزی که اصلاً درباره‌اش نمی‌دانیم، بپرهیزیم یا با آن مقابله کنیم.
به گفته این مدیر آگاه، تمامی کسانی که در زمینه تأمین امنیت شبکه فعالند، نقاط ضعفی دارند و آسیب‌پذیرند و گاهی اوقات با مشکلات پیچیده‌ای روبرو خواهند شد و صد البته که هکرها تمامی اینها را می‌دانند مدیر بخش امنیت شبکه در شرکت Depository Trust Clearing می‌گوید : «کسی که بخواهد خرابکاری کند به نسبت پیشرفت تکنولوژی، قدرت خرابکاریش نیز بیشتر می‌شود.»
البته گاهی اوقات این مشکلات تنها به این افراد موذی بستگی ندارد و ممکن است به علت این باشد که شما همزمان و در آن واحد می‌خواهید به کارهای گوناگون و در حجم زیاد سر و سامان دهید. معمولاً مشاوران توصیه می‌کنند که وقتی می‌خواهید حجم زیادی از کارها را شروع کنید،‌ اول به سراغ ساده‌ترین و کوچکترین آنها بروید و آن قسمتی که بیش از همه آسیب‌پذیر است را در اولویت اول قرار دهید. گاهی اوقات وسوسه می‌شوید که تمامی فن‌آوری‌های به روز و پیشرفته مربوط به کارکنان را خریداری کنند اما بهتر است قبل از آن به فهرست سخت‌افزارها، داده‌ها و ابزاری که در اختیار دارید، نگاهی بیندازید تا بفهمید که هر کدام از ابزار شما تا چه حد آسیب‌پذیرند.
در ضمن مراقب باشید که به حرف هر کسی که ادعا کرد می‌تواند برایتان یک NAC فراهم کند، گوش نکنید چرا که این روزها این حرف باب روز شده است و تمامی این مدعیان به درد شما نمی‌خورند. بعضی از این شرکت‌ها اصلاً این ابزار را به منظور دیگری تدوین کرده‌اند اما وقتی که این مسئله شایع می‌شود، آنها را به عنوان NAC معرفی می‌کنند. یکی از ویژگی‌های آنها این است که در مورد کالایشان خیلی سر و صدا می‌کنند. به علاوه قبل از خرید یک NAC باید دقت کنید و بفهمید که آیا اصلاً‌ به درد محیط کار شما می‌خورد یا نه. حتی قبل از آن که از NAC استفاده کنید باید مطمئن شوید که فضای کارتان امن است. بسیاری بر این باورند که NAC شما را کاملاً حفظ می‌کند اما به واقع چنین نیست. مشکل دیگر اینست که برخی از مدیران وقتی که مشکلی برایشان پیش می‌آید،‌ بلافاصله هزینه‌های تامین امنیت خود را برآورد می‌کنند و از همه بدتر اینکه با توجه به هزینه‌های شرکت‌های مشابه دست به این کار می‌زنند. و هنگامی که با خرابکاری‌های هدفمندی که فقط یک‌ جا را هدف قرار می‌دهند، اوضاع بدتر می‌شود چرا که بیشتر کاربران از وجود آنها باخبر نمی‌شوند.
مشکل دیگری هم هست که واقعاً دردسرسازست و آن هنگامیست که خود این ابزارهای امنیتی مورد اعتماد، مخرب باشند و در حفاظ ایمنی شبکه رخنه کنند.
دسته ها :
چهارشنبه بیست و هشتم 11 1388
 

در تلویزیون های معمولی برای تشکیل تصویر از نقاط فوق العاده کوچکی به نام «پیکسل» استفاده می شود. این در حالی است که در یک تلویزیون سه بعدی، این پیکسل ها به دو قسمت تقسیم می شوند و یک قسمت از آنها برای ایجاد یک تصویر استفاده می شود و قسمت دیگر برای ایجاد یک تصویر مشابه دو تصویر اولی ولی با اندکی تفاوت با آن، در فاصله های خیلی نزدیک یا خیلی دور این دو تصویر روی یکدیگر افتاده و تصویر نهایی تقریباً نامشخص می شود.

 

 

 

 در حال حاضر چند شرکت تولیدکننده تجهیزات الکترونیکی بر روی ساخت تلویزیون ها و نمایشگرهایی تمرکز کرده اند که به نمایشگرهای قرن بیست و یکم معروف شده اند. به طوری که هم اکنون شرکت های فیلیپس و توشیبا در این زمینه به موفقیت هایی هم دست یافته اند. این شرکت ها به زودی نمایشگرهایی را روانه بازار خواهند کرد که تجربه تماشای سه بعدی را برای بیننده به ارمغان می آورد.
درون این نمایشگرها به نظر می آید که فیلم ها دارای عمق بسیار بیشتری نسبت به نمایشگرهای دوبعدی است و تنها یک تصویر متحرک دوبعدی نیست. در تلویزیون های نسل جدید که تصویر سه بعدی ارائه می کنند، هیچ نیازی به استفاده از عینک های مخصوص نیست و بیننده به راحتی می تواند با یک فضای سه بعدی ارتباط برقرار کند.
جالب اینکه اگر برای اولین بار باشد که تصویر یک نمایشگر سه بعدی را تماشا می کنید، ممکن است یکه بخورید یا حتی کمی بترسید، به طور مثال ممکن است مقابل یکی از این تلویزیون های سه بعدی نشسته باشید و یکی از شخصیت های فیلم وسیله ای را به طرف شما پرتاب کند، اگر بار اولی باشد که این تلویزیون ها را تماشا می کنید، واکنش شما چیزی شبیه به این است؛ از جا می پرید و عکس العمل نشان می دهید تا چیزی به صورت شما برخورد نکند، یعنی تا این حد تصاویر سه بعدی، زنده و هیجان انگیز هستند.شرکت الکترونیکی فیلیپس در هنگام آزمایش این فناوری جدید به این نوع تاثیر بر بینندگان پی برد و تلاش خود را برای عملی شدن این ایده گسترش داد.
متخصصان این شرکت که در واقع مخترعان این تلویزیون ها بودند، متوجه شدند که این نوع مانیتورها واکنش الکتریکی پوست (یعنی تغییر در قابلیت پوست در هدایت الکتریسیته که به دلیل محرک های حسی مثل ترس به وجود می آید) را افزایش می دهند.
در حال حاضر این نمایشگرها که به فناوری wowzt مجهز است، فقط در اختیار برخی اماکن عمومی و اطلاعات شهرهایی همچون لندن، آمستردام و پاریس است، ولی تولیدکنندگان تلاش می کنند تا این تلویزیون های سه بعدی را تا قبل از سال ۲۰۰۸ میلادی به طور انبوه روانه بازار کنند. شرکت های تولیدکننده این تلویزیون ها هم اکنون در حال گفت وگو و توافق با شبکه های تلویزیونی و سازندگان برنامه های تلویزیونی برای تهیه برنامه هایی هستند که برای این نوع نمایشگرها مناسب و ایده آل است.البته با همین برنامه های فعلی هم این نوع نمایشگرها قابلیت سه بعدی خود را به خوبی نشان می دهند ولی اگر برنامه های مناسب این نمایشگرها تولید شود، ویژگی سه بعدی این تلویزیون ها خیلی واضح تر احساس می شود.
دیگر شرکت های الکترونیکی جهان نیز در این زمینه تلاش های زیادی انجام داده اند. به طور مثال شرکت های ژاپنی به ویژه توشیبا و سانیو مراحل پایانی کار بر روی تلویزیون های سه بعدی را انجام می دهند و به زودی اولین نمایشگر سه بعدی را عرضه خواهند کرد که می تواند به طور همزمان چهار برنامه مختلف را برای بیننده به تصویر بکشد.به نظر شما کارکرد واقعی این نمایشگرها چگونه است؟
در این مورد باید گفت بدون زودباوری و فریب مردم با استفاده از فناوری نوین، این نوع نمایشگرها هرگز به وجود نمی آمدند. در تلویزیون های معمولی برای تشکیل تصویر از نقاط فوق العاده کوچکی به نام «پیکسل» استفاده می شود.
این در حالی است که در یک تلویزیون سه بعدی، این پیکسل ها به دو قسمت تقسیم می شوند و یک قسمت از آنها برای ایجاد یک تصویر استفاده می شود و قسمت دیگر برای ایجاد یک تصویر مشابه دو تصویر اولی ولی با اندکی تفاوت با آن، در فاصله های خیلی نزدیک یا خیلی دور این دو تصویر روی یکدیگر افتاده و تصویر نهایی تقریباً نامشخص می شود.
اما با استفاده از عینک های پولاریزه کننده مخصوص که مانع می شود تصویر چشم چپ روی تصویر چشم راست تاثیری بگذارد و بالعکس، با ایستادن در یک فاصله مشخص از تلویزیون های سه بعدی جدید، مغز بیننده یک تصویر کاملاً سه بعدی را حس می کند. یعنی دقیقاً همان اتفاقی که در موقع دیدن اجسام در مغز رخ می دهد.در واقع در هنگام دیدن اجسام واقعی، تصویر چشم راست و چشم چپ که اندکی هم با یکدیگر اختلاف دارند، به نحوی در مغز ترکیب می شوند که تصویر نهایی، یک تصویر سه بعدی می شود.
دو تصویر ایجاد شده در این تلویزیون ها هم به همان نحو در مغز بیننده با هم ترکیب می شوند که تصاویر چشم چپ و راست از یک تصویر واقعی ایجاد می شوند. در ضمن این نمایشگرها این قابلیت را دارند که تمام پیکسل های تشکیل دهنده تصویر را برای تشکیل یک تصویر واحد اختصاص دهند و به سرعت بین تصاویر راست و چپ سوئیچ کنند.
حال اگر سوئیچ کردن بین این تصاویر (یعنی نمایش دادن سریع تصاویر چپ و راست) به اندازه کافی سریع و تند باشد، مغز بیننده یک تصویر کاملاً سه بعدی را حس می کند. یکی از مهمترین دلایلی که باعث شده هم اکنون فناوری تولید تلویزیون های سه بعدی فراهم باشد، تعداد زیاد پیکسل های تلویزیون های HD است. اما یکی دیگر از دلایل بسیار مهم در این زمینه، استفاده از فناوری «wobulation» است.
این فناوری برای اولین بار به وسیله شرکت امریکایی HP طراحی و پایه ریزی شد. در این فناوری از یک نوع فرآیند شبیه در هم بافتن یا در هم ادغام کردن برای دو برابر کردن پیکسل ها یعنی کاری که به وسیله تراشه های دیجیتالی انجام می شود، استفاده شده است.در تلویزیون های معمولی برای به وجود آمدن و ایجاد پیکسل های نور، آن را پس از تاباندن به تراشه ای که پوشیده از آیینه های بسیار ریز و متحرک است، منعکس می کنند.
تلویزیون هایی که به فناوری «Wobulation» مجهز هستند، از طریق یک هرم نوری، شدت نور را دوبرابر کرده و تصاویر را به وسیله نیم پیکسل خلق می کنند. نیمی از مجموعه پیکسل ها در اولین تصویر منعکس می شوند و نیمی دیگر از پیکسل ها، تصویر دوم را در فاصله زمانی یک صد و بیستم ثانیه پس از تصویر اول به نمایش در می آ ورند. نتیجه این عمل، تداخل دو تصویر در یکدیگر و افزایش درجه شفافیت از یک میلیون پیکسل به دو میلیون پیکسل است.
کاری که شرکت های تولیدکننده نمایشگر هم اکنون در حال انجام آن هستند.علاوه بر این، شرکت های تولیدکننده در حال اضافه کردن آرایش پیچیده ای از عدسی ها در مقابل آرایش پیکسل ها هستند. این عدسی ها تصاویر چپ و راست را به طور دقیق به چشم چپ و راست منتقل می کنند تا یک تصویر کاملاً سه بعدی در مغز بیننده تشکیل شود.
برای گسترش محدوده مجاز استفاده از تلویزیون های سه بعدی، سازندگان این نمایشگرها، ۱۲ جفت تصویر از سمت چپ و راست را از طریق پیکسل ها به چشم بیننده ارسال می کنند تا بیننده در هر موقعیتی از تلویزیون که قرار گرفته باشد و از هر سمتی که به تلویزیون نگاه می کند، یک فضای کاملاً سه بعدی را احساس کند.

دسته ها :
چهارشنبه بیست و هشتم 11 1388

  از روزگاری که داشتن کامپیوترهای کیفی، یک آرزوی «لوکس» برای دانش پژوهان محسوب می شد، زمان زیادی نمی گذرد.  

 

 

 لپ تاپ (Laptop) ها، یا همان کامپیوترهای کیفی _ که البته از نظر چگونگی تاشویی، بیشتر کتابچه (Notebook) هستند- کامپیوترهایی هستند بسیار جوان که عمر آنها به زحمت به سه دهه می رسد. با این حال رشد کمی و کیفی آنها تاکنون شتاب زیادی داشته است و افق روشن تری هم برای این صنعت پیش بینی می شود.
• نگاهی به گذشته
آلن کای (Alan Kay) از شرکت زیراکس، احتمالاً اولین کسی بود که در دهه ۱۹۷۰ طرح یک کامپیوتر قابل حمل دستی را به طور اصولی پایه ریزی کرد. او در این طرح رویایی، کامپیوتر هایی به اندازه یک دفترچه یادداشت را با نام پیشنهادی داینابوک (Dynabook) ترسیم کرد که به راحتی قابل حمل بوده و توانایی حفظ و نگهداری تمام اطلاعات مورد نیاز هر شخص را داشته باشند.
کای معتقد بود چنین کامپیوترهای قابل حملی باید چنان ساخته شوند که هر شخص بتواند یکی از آنها را از آن خود داشته باشد و حتی برای داینابوک، امکانات و قابلیت های شبکه بی سیم را نیز در نظر گرفت. با این حال نه او و نه کمپانی متبوعش، هیچکدام جزء اولین سازندگان کامپیوترهای کوچک قابل حمل نبودند، بلکه اولین لپ تاپ را یک انگلیسی به نام ویلیام مگریج برای کمپانی گرید سیستمز، در سال ۱۹۷۹ ساخت. این کامپیوتر دارای ۳۴۰ کیلوبایت حافظه از نوع حبابی (bubble) و نمایشگری از نوع اکترولومینسنت بود. اختراع گرید بیش از یک پنجم وزن سبک ترین کامپیوترهای کاربردی آن زمان را نداشت و ناسا آن را برای برنامه شاتل فضایی در اوایل دهه ۱۹۸۰ به کار گرفت.
با این حال تا چند سال بعد لپ تاپ ها به طور جدی برای بازار طراحی نشدند تا اینکه در سال ۱۹۸۳ شرکت کامپیوتری گاویلان لپ تاپی ساخت که ۶۴ کیلوبایت حافظه با دسترسی تصادفی (random access memory) یاRAM داشت و از یک ریزپردازنده ۸۰۸۸ به علاوه یک ماوس لمسی بهره می برد. این لپ تاپ سیستم عامل مخصوص به خود داشت و یک چاپگر قابل حمل نیز آن را همراهی می کرد که ۴ کیلوگرم وزن لپ تاپ و ۴/۶ کیلوگرم وزن چاپگر بود. درایو فلاپی هم برای آن در نظر گرفته شده بود اما با دیگر کامپیوترها همساز نبود.
با تمام این مزایا گاویلان در این پروژه شکست خورد!
سال بعد، غول صنعت کامپیوتر «اپل» Apple IIc را روانه بازار کرد، که هرچند کامپیوتری در ابعاد یک نوت بوک بود اما به راستی یک لپ تاپ محسوب نمی شد. Apple IIc دارای ۱۲۸ کیلوبایت حافظه، درایو فلاپی ۲۵/۵ اینچی، دو درگاه سریال، یک درگاه برای ماوس، کارت مودم، منبع تغذیه خارجی و به صورت تاشونده بود.۵ کیلوگرم وزن داشت اما نمایشگر ۹ اینچی مونوکرومی آن جدا و سنگین تر بود. با این وجود کل این کامپیوتر قابلیت حمل نسبتاً آسانی داشت و هرچند در مقایسه با لپ تاپ های امروزی شاید غیرقابل تحمل به نظر آید ولی در آن زمان برای کار در منازل و فروشگاه ها استقبال خوبی از آن شد و تا پنج سال بعد هم همچنان در اوج ماند.
در سال ۱۹۸۶ نیز IBM کامپیوتر شخصی چندکاربردی خود (IBM PC Convertible) را به بازار فرستاد که برخلاف Apple IIc یک لپ تاپ واقعی بود. این لپ تاپ همچون لپ تاپ گاویلان از یک ریزپردازنده مدل۸۰۸۸ استفاده می کرد اما دارای ۲۵۶ کیلوبایت حافظه، یک درایو فلاپی ۵/۳ اینچی، نمایشگر LCD، درگاه های موازی و سری چاپگر و فضایی برای نصب مودم داخلی بود. کامپیوتر شخصی چندکاربردی IBM همراه با یک سری از نرم افزارهایی که ویژه آن طراحی شده بودند، نظیر ویرایشگر متن، تقویم، ماشین حساب و دفترچه تلفن عرضه می شد. وزنی حدود ۴/۵ کیلوگرم داشت و ۳۵۰۰ دلار فروخته می شد. موفقیت این دستگاه بی نظیر بود و طلیعه دار تجارتی نو در عرصه لپ تاپ ها شد به طوری که توشیبا به زودی دنباله رو IBM شد و به دنبال آن شرکت های متعددی با پشتوانه های قوی علمی و مالی به این قافله پیوستند.
از آن زمان تاکنون سازندگان بسیاری به این عرصه وارد شده و هر کدام در حد خود به بهبود لپ تاپ ها کمک کرده اند. لپ تاپ های امروزی پیچیده تر، سبک تر، شکیل تر و خلاصه به آنچه که «کای» در نظر داشت نزدیکترند.
•آناتومی لپ تاپ ها
لپ تاپ ها مانند تمامی کامپیوترها از ریزپردازنده که در حکم مرکز فرماندهی کامپیوتر است، فرمان می گیرند. پردازنده لپ تاپ از نوعی انتخاب و یا طراحی می شود که کمترین میزان مصرف برق را داشته باشد. امروزه وجود نرم افزار و سخت افزاری که در فواصل عدم کار با ریزپردازنده لپ تاپ، آن را اصطلاحاً «به خواب ببرد»، ضروری می نماید.
آنها دارای صفحه نمایشی ای هستند که عموماً از نوع LCD است و ماوس آنها به صورت لمسی و مسطح است، هرچند که همواره برای کارهای ظریف تر و یا کسانی که ماوس های معمولی دارند، درگاه ماوس در نظر گرفته می شود. لپ تاپ ها از برق AC و یا باتری به عنوان منبع تغذیه استفاده می کنند که هر چقدر مصرف آنها کمتر و نیز توانایی ذخیره انرژی در باتری بیشتر باشد، این برای یک لپ تاپ مزیت محسوب می شود.
امروزه درگاه های زیادی به منظور اتصال لپ تاپ به شبکه محلی (LAN)، خط تلفن، چاپگر و دیگر ابزار انتقال داده در لپ تاپ ها قرار داده می شوند. علاوه بر دیسک سخت که جز در برخی لپ تاپ های ویژه بسیار کوچک، در درون هر لپ تاپی قرار دارد، درایوهای جانبی سازگار با سایر کامپیوترها، نظیر درایو فلاپی (۵/۳ اینچی)، درایوCD و DVD (فقط برای خواندن اطلاعات و یا خواندن ونوشتن، بسته به نوع نیاز) به صورت بسیار فشرده (از نظر فیزیکی) بر روی لپ تاپ قرار داده می شوند. البته برخی لپ تاپ ها فقط دارای یک درایو جانبی هستند اما امکان اضافه کردن یا تعویض آن درایو با نوعی دیگر (در برخی موارد حتی بدون روشن و خاموش کردن لپ تاپ)، پیش بینی شده است. دیسک سخت، RAM و سایر اجزای درونی لپ تاپ ها به طور کلی جز در اندازه ظاهری (که کوچکتر و سبک ترند) از نظر طرز کار تفاوتی با اجزای مشابه در سایر کامپیوترها ندارند.

صفحه کلید لپ تاپ ها معمولاً شبیه سایر صفحه کلید ها و برخی موارد به صورت لمسی (لمس تصویر هر کلید بر روی نمایشگر و ذخیره برابر نهاد آن کلید مجازی در حافظه و در نتیجه شبیه سازی عمل تایپ توسط یک صفحه کلید واقعی) است. شکل عمومی لپ تاپ ها نیز به صورت تاشو است که در یک طرف نمایشگر و در مقابل آن صفحه کلید و ماوس قرار دارند. سایر اجزا نظیر بلندگو ها و درایوهای جانبی نیز بسته به طراحی سازندگان در طرفین جاسازی می شوند. حجم یک لپ تاپ عموماً با اندازه نمایشگر آن سنجیده می شود. وزن سبکتر نیز مزیت مهمی است که به شدت مورد توجه خریداران است.
امروزه لپ تاپ ها طوری ساخته می شوند که امکان upgrade کردن آنها به سادگی امکان پذیر باشد.
• سازندگان
شرکت های چندملیتی با محوریت آمریکا و ژاپن در ساخت انواع لپ تاپ ها پیشگام اند و قسمت اعظم این بازار را در اختیار خود دارند. از این جمله می توان به شرکت های، اپل، کامپک، دل، اچ پی، آی بی ام، سونی و توشیبا اشاره کرد.
با این حال برخی شرکت های آسیایی نیز در این حوزه وارد شده و هرچند محصولات آنها هنوز به کیفیت محصولات شرکت های مشهور نرسیده است، اما حضور آنها هر روز پررنگتر می شود که از این میان نیز ال جی، سامسونگ و مگزونت قابل اشاره اند. نکته ای که در این میان قابل ذکر است آن است که عموماً یک لپ تاپ از یک کامپیوتر شخصی همسان کیفیت بهتری دارد. چرا که هر لپ تاپ به طور کامل در شرکت سازنده، با لوازم اصلی ساخته شده و نرم افزار ارژینال نیز روی آن نصب می شود؛ اما در مورد کامپیوترهای شخصی - به خصوص در کشورهای جهان سوم - اینگونه نیست.
قاعدتاً نظر به پیشرفتگی و پیچیدگی ساخت لپ تاپ نمی توان از کشوری چون ایران انتظار داشت در صف سازندگان قرار داشته باشد اما اخیراً در زمینه مونتاژ برخی لپ تاپ های ارزان قیمت، اقداماتی در کشور صورت گرفته است.

دسته ها :
چهارشنبه بیست و هشتم 11 1388

هنگامی که شما به نگهداری از یک PC فکر می‌کنید احتمالاً مواردی مانند جستجوی ویروس، حذف فایل‌های قدیمی، اجرای برنامه‌ی Scan disk و دیگر وظایفی از این دست از نظرتان می‌گذرد. اما گذشته از این نوع نگهداری‌ها، باید توجه داشت که اجزای فیزیکی کامپیوتر نیز به نگهداری نیاز دارند. اگر چه درون یک Case اجزای اندکی هستند که می‌توان آنها را جابجا کرد اما باید دانست که اگر از این قطعات به خوبی نگهداری نشود در آن صورت آنها دچار خرابی و فرسودگی می‌شوند. برای فهمیدن این که چه اجزایی به نگهداری نیاز دارند و یا اگر قطعه‌ای در حال خراب شدن است علت آن چیست و چگونه می‌توان قبل از خرابی به این موضوع پی برد، در اینجا به ذکر نکاتی می‌پردازیم که در اصل توصیه‌هایی هستند که از جانب متخصصین و تعمیرکاران بیان شده‌اند. بخاطر داشته باشید که با بکارگیری روش‌های بهتر نگهداری می‌توانید وقوع این گونه خرابی‌ها را به حداقل برسانید. علاوه بر این از آنجایی که اجزای مکانیکی متحرک در داخل Case بسیار کم هستند، به همین دلیل اجزای سخت‌افزاری اندکی به طور مرتب خراب و یا فرسوده می‌شوند. در حقیقت بسیاری از تعمیرکاران و تکنسین‌های کامپیوتر معتقدند که بیشتر مشکلات موجود در ارتباط با کامپیوتر مربوط به نرم‌افزار، سیستم‌عامل‌ها و مدیریت نرم‌افزاری شبکه است و موارد سخت‌افزاری در مقایسه با موارد نرم‌افزاری بسیار ناچیز می‌باشد. در طی ۴ یا ۵ سال اخیر محصولات سخت‌افزاری قابل اعتمادتر شده و نرم‌افزار نیز پیچیده‌تر گشته است، بنابراین بیشتر وقت کاربران صرف مبارزه با فایل‌های DLL غیرمتعارف می‌شود؛ تا این‌که قطعات سخت‌افزاری کامپیوتر خود را عوض کنند. در داخل Case سه قسمت سخت‌افزاری وجود دارد که بیش از سایر اجزا در معرض فرسودگی قرار دارند. این سه بخش عبارتند از Fan منبع تغذیه، Fan ریزپردازنده و درایو دیسک‌سخت. به همین دلیل در اینجا ابتدا به توصیه‌ها و نکاتی راجع به این سه قطعه می‌ پردازیم و سپس به سراغ سایر اجزا می‌رویم.

 

● Fan منبع تغذیه یکی از کارهایی که بیش از همه در تعمیرگاههای کامپیوتر انجام می‌گیرد تعویض Fan خرابی است که بر روی منبع تغذیه کامپیوتر قرار دارد. یکی از موارد مهم و قابل توجه در ارتباط با Fan منبع تغذیه این است که اگر Fan مذکور عمل خنک‌سازی را به خوبی انجام ندهد، منبع تغذیه بیش از حد گرم شده و می‌سوزد، که در نتیجه‌ی سوختن منبع‌تغذیه، هزینه‌ی تعویض آن از هزینه‌ی تعویض خود Fan بیشتر می‌شود. البته گرم شدن زیادی منبع تغذیه می‌تواند باعث خرابی و یا از کار افتادن سایر اجزایی شود که در داخل کامپیوتر قرار دارند و مطمئناً چون همیشه پیشگیری بهتر از درمان است، لذا توصیه می‌شود که مانعِ از کار افتادن Fan منبع تغذیه شوید. برای این منظور ‌باید به محض این که مشکلی در Fan بوجود می‌آید قبل از اینکه موضوع بحرانی گردد آن را بر طرف کنید. مشکلات مربوط به Fan منبع تغذیه اشکال گوناگونی دارند. چرا که در این Fan اجزای جابجا شونده‌ای وجود دارد که فرسودگی هر کدام به نوعی باعث توقف عملکرد Fan می‌شود. بعضی از کارخانه‌های تولید کننده برای کاهش هزینه‌ها، حفظ بازار و عقب نماندن از رقابت؛ Fanهای ارزانی نصب می‌کنند که خیلی زود خراب می‌شوند. در حقیقت این شرکت‌ها بخاطر رقابت و حفظ قیمت از اصل و کیفیت کالا می‌کاهند که همین امر باعث تولید محصولاتی با کیفیت پایین می‌شود. ذرات خارجی از جمله چیزهایی است که برای Fanهای منبع تغذیه مشکل‌ساز می‌شود. از آنجایی که این Fanها نزدیک هواکش Case قرار دارند ذرات هوا به آسانی می‌توانند از داخل این هواکش وارد Case شده، به Fan بچسبند و باعث از کار افتادن و یا فرسودگی Fan شوند. معمولاً قبل از این که Fan منبع تغذیه از کار بیافتد علایم هشداردهنده‌ای به شما داده می‌شود. برای مثال هنگامی که Fan می‌خواهد از کار بیافتد صدای جیرجیر و یا صدای بلند بخصوصی از آن شنیده می‌شود. گاهی این صدا به تدریج با گذشت زمان ایجاد می‌شود و یا این که ناگهان به صورت یک صدای بلند در می‌آید. بعضی از رفتارهای عجیب کامپیوتر نیز می‌تواند باعث گرم شدن بیش از اندازه‌ی Fan شود. ازجمله‌ی این رفتارها می‌توان به برنامه‌هایی که بد اجرا می‌شوند و یا خطاهای مهلک ویندوز مانند خطای Blue Screen Of Death (صفحه‌ی آبی مرگ) اشاره کرد. اگر یک کاربر به مشکل بخصوصی برخورد کند که قبلاً اصلاً اتفاق نمی‌افتاد و یا بندرت اتفاق افتاده است و با گذشت زمان، دفعات و شدت این مشکل نیز بیشتر می‌شود، در‌ آن صورت مشکل مذکور می‌تواند به نوعی با زیاد گرم شدن Fan ارتباط داشته باشد. اگر شما احساس می‌کنید که در عملکرد Fan منبع تغذیه اختلالی پیش‌آمده و درحال از کار ‌افتادن است و یا شاید قبلاً از کار افتاده باشد می‌توانید دستتان را در قسمت پشت Case جایی که هواکش‌ها وجود دارند قرار دهید. در حالتی که Fan به خوبی کار می‌کند شما باید جریان ملایمی از هوا را احساس کنید. البته یک Fan معمولی صدای خفیفی ایجاد می‌کند که می‌توان آن را به صدای آهسته‌ی انسان و یا به صدای وزش باد ملایم تشبیه کرد. هنگام کار کردن Fan، به جریان هوا و صدای آن دقت کنید تا اگر در این علایم تغییراتی بوجود آمد براحتی بتوانید تغییرات را تشخیص داده و متوجه کار کرد نامناسب Fan شوید. با تمیز نگه داشتن Fan و دور بودن آن از ذرات گرد و غبار هوا می‌توانید مطمئن باشید که حداقل ۳ تا ۵ سال به خوبی کار خواهد کرد.

 

● Fanهای ریزپردازنده اگر شما یک ریزپردازنده و یا CPU جدید تهیه کرده باشید حتماً متوجه سرعت بیشتر در اجرای نرم‌افزارها و عملکرد کامپیوتر شده‌‌اید. متأسفانه ریزپردازنده‌هایی که دارای سرعت بالا هستند نسبت به نمونه‌های قدیمی، گرمای بیشتری تولید می‌کنند و همین امر باعث می‌شود که به سیستم‌های خنک‌کننده‌ی پیچیده‌تری برای این ریزپردازنده‌ها نیاز باشد. اینگونه ریزپردازنده‌ها معمولاً دارای یک بخش حرارت‌گیر (که گرما را از تراشه جذب کرده و پراکنده می‌سازد) و یک Fan خنک کننده‌ می‌باشند. حرارت‌گیر قطعه‌ی فلزی کوچکی است که دارای ۱۲ دندانه‌ بوده و بر روی ریزپردازنده قرار دارد. در حقیقت حرارت‌گیر به گرمای پدید آمده در داخل ریزپردازنده اجازه می‌دهد تا راهی برای فرار داشته باشد. در چنین ریزپردازنده‌هایی وقتی Fan کار می‌کند، هوای تولید شده در اطراف حرارت‌گیر حرکت کرده و به این ترتیب به خنک شدن بهتر و کارآمدتر ریزپردازنده کمک می‌کند. اگر Fan پردازشگر از کار کردن بایستد کامپیوتر نیز بعد از ۱۵ یا ۲۰ دقیقه قفل می‌کند. بعضی از ریزپردازنده‌ها خصوصاً آنهایی که دست‌کاری شده‌اند تا با سرعت بیشتری نسبت به آنچه که تولیدکننده‌ برای آن تعیین کرده کار کنند، دارای سیستم‌های خنک‌کننده‌ی پیچیده‌تری هستند. اکثر تکنسین‌های کامپیوتر بر این باورند که تمام عناصر خنک‌کننده ‌باید به خوبی کار کنند تا مشکل داغ شدن در مورد ریزپردازنده پدید نیاید. البته برای اکثر کاربران بازکردن Case و نگاه کردن به درون ریزپردازنده برای تصمیم‌گیری در مورد این که آیا تمام سیستم‌های خنک‌کننده به خوبی کار می‌کنند یا خیر، کار مشکلی است. در هر صورت خوب چرخیدن Fan ریزپردازنده نشانه‌ی خوب کار کردن آن است. یکی از مشکلاتی که در مورد Fan ریزپردازنده‌ها (خصوصاً Fan های ارزان) وجود دارد تغییر مکان (از جا در رفتن) Fan می‌باشد. وقتی Fan از جای خود بیرون آمده باشد شاید هنوز کاربر آن را در حال چرخیدن ببیند، ولی متوجه قرار گرفتن آن در مکان نامناسب نشود. در نتیجه چنین Fan ای نمی‌تواند عمل خنک‌کنندگی ریزپردازنده‌ها را انجام دهد. علی‌رغم افزایش تعداد Fanهای ارزان قیمت، به هرحال اکثر سیستم‌های خنک‌کننده‌ی ریز‌پردازنده ‌حتماً باید بتوانند چند سالی را کار کنند. در هر صورت بیشتر مشکلاتی که در ارتباط با سیستم خنک‌کننده‌ی ریز‌پردازنده پدید می‌آیند معمولاً به علت زیاد داغ شدن این سیستم‌ است. بعضی از ریزپردازنده‌ها هنگامی که مشکل داغ شدن در شرف وقوع است، علایم هشداردهنده‌ای را بر روی صفحه‌ی مانیتور نشان می‌دهند. در برخی موارد PC شما بدون این که علامت هشداردهنده‌ای از خود نشان دهد خاموش می‌شود.

 

 ● مشکلات درایو دیسک‌سخت اگر از یک کاربر خواسته شود تا مهمترین اجزای کامپیوتر را نام ببرد، یکی از مواردی که او اشاره خواهد کرد درایو دیسک‌سخت است. فرقی که درایو دیسک‌سخت با بقیه‌ی اجزای سخت‌افزاری کامپیوتر دارد، داده‌های موجود بر روی آن است. شما می‌توانید تمام اجزای دیگر کامپیوتر را تعویض کنید اما برای تعویض درایو دیسک‌سخت با یک درایو دیگر حتماً لازم است که از داده‌های آن یک پشتیبان تهیه کنید. متأسفانه بخاطر این که اجزای داخل درایو دیسک‌سخت جابجا شونده هستند، این درایو بیش از دیگر اجزای سخت‌افزاری موجود در کامپیوتر آسیب‌پذیر بوده و در معرض خراب شدن قرار دارد. اگر هریک از اجزای درایو دیسک‌سخت دچار خرابی شوند شما برای بازیابی اطلاعات موجود بر روی درایو ناچارید به یک تکنسین و یا فردی متخصص و حرفه‌ای مراجعه کنید. در چنین مواقعی تنها این پشتیبان است که می‌تواند به داد شما برسد. در حقیقت با خروج درایو دیسک‌سخت‌تان، فایل‌هایتان نیز با آن خارج می‌شوند و شاید دیگر باز نگردند. بنابراین می‌توان به اهمیت پشتیبانی که از این داده‌ها تهیه شده است پی برد. البته هر درایو دیسک‌سختی بالاخره روزی فرسوده می‌شود اما اگر محیط کار پر از گرد و غبار و دود باشد در آن صورت عمر مفید درایو کوتاهتر شده و سریع‌تر خراب می‌شود. شاید با خودتان بگویید که درایو دیسک‌سخت در داخل محیط بسته‌ای چون Case قرار دارد پس چگونه است که دود و غبار موجب خرابی آن می‌شوند. در پاسخ باید بگوییم ذرات گرد و غبار و دود می‌توانند به Case (خصوصاً آنهایی که قدیمی‌ترند) نفوذ کنند. مسأله‌ی دیگری که در مورد درایو دیسک‌سخت باید در نظر گرفت عمر مفید آن است. اگر بیش‌ از ۳ سال است که از درایوتان استفاده می‌کنید در آن صورت هر لحظه باید منتظر از کار افتادن آن باشید. صرف‌نظر از این که باید سعی کنید تا حد امکان در محیطی عاری از ذرات گرد و غبار کار کنید اما موارد دیگری نیز هست که باید آنها را رعایت نمایید. از جمله‌ی آنها یکپارچه‌سازی درایو دیسک‌سخت و اسکن کردن خطاهای آن به طور مرتب می‌باشد. برای انجام چنین اعمال نگهداری‌کننده‌ای در ویندوز۹۸ از برنامه‌ی Maintenance Wizard استفاده کنید. برای دسترسی به این برنامه‌ از طریق منوی Start به ترتیب گزینه‌های‌ Programs System Tools, Accessories و در نهایت Maintenance Wizard را کلیک کنید. با استفاده از این برنامه می‌توانید برای انجام اعمال نگهداری‌کننده‌ی فوق، زمان مشخصی را تعیین نمایید. به کارگیری روش‌های نگهداری کننده‌ای که گفته شد کلیدی برای بیشتر استفاده از یک درایو دیسک‌سخت است.

 

● مشکلات دیگر بعد از مواردی که ذکر شد، قطعاتی نیز باقی می‌مانند که دارای بخش‌های جابجا شونده هستند. این بخش‌ها نسبت به بخش‌های دیگری چون درایو دیسک‌سخت و Fanها که راجع به آنها صحبت شد کمتر در معرض فرسودگی قرار دارند. اما به هر حال مراقبت از آنها می‌تواند در بازدهی و استفاده‌ی کارآمدتر‌شان مؤثر باشد. ▪ درایو CD-ROM : این درایو یکی دیگر از اجزایی است که بالاخره فرسوده می‌شود. چرا که این قطعه هم دارای بخش‌های جابجا شونده‌ی بسیاری است. برای افزایش عمر این درایو نیز باید سعی کنید از ورود گرد و غبار به داخل آن جلوگیری کنید. برای این منظور لازم است که همواره درب این قسمت بسته باشد. همچنین از وارد کردن CD کثیف به داخل آن خودداری کنید. چرا که ذرات موجود بر روی CD ، عدسی درایو را مسدود کرده و باعث می‌شوند که نتواند داده‌ها را بخواند. ▪ درایو دیسکت: این درایو نیز دارای عمر محدودی است که در نهایت به اتمام می‌رسد. پس از این که این درایو از کارافتاد دیگر قادر به خواندن داده‌ها نبوده و یا این که بخوبی نمی‌تواند دیسکت‌ را خارج سازد. اکثر متخصصین معتقدند که آسیب ناشی از یک دیسکت‌ معیوب بیشتر از فرسودگی تدریجی خود درایو است. چرا که چنین آسیبی باعث خرابی و از کار افتادن یکباره‌ی درایو می‌شود. ▪ سایر Fanها: اکثر اجزای داخلی کامپیوتر با سرعت بالایی حرکت می‌کنند که همین امر موجب می‌شود آنها به طور مرتب گرما تولید کنند. این گرما بر روی Fan منبع تغذیه تأثیر گذاشته و باعث می‌شود که این Fan نتواند عمل خنک کنندگی سیستم را به خوبی انجام دهد و کل سیستم را خنک نماید. به همین دلیل در داخل کامپیوتر اجزایی مانند کارت تصویر را می‌یابید که برای خودشان به تنهایی یک Fan و یا یک حرارت‌گیر دارند. همچنین امکان دارد که کامپیوتر شما یک Fan دومی هم داشته باشد که پابه‌پای Fan منبع تغذیه کار کند. ▪ اتصال‌دهنده‌های کابلی: کابل‌های داخل PC تقریباً هیچ وقت فرسوده نمی‌شوند، اما در هر صورت نوسانات شدید جریان الکتریسیته می‌تواند بر روی کابل‌های داخل کامپیوتر تأثیر گذاشته و سیم‌هایشان را شل و فرسوده نماید. نوسانات شدید الکتریکی و یا ضرباتی که در اثر بی‌دقتی (وقتی که مشغول کار در داخل Case هستید) وارد می‌شوند موجب خم شدن اتصال‌دهنده‌ها می‌گردند. این اتصال‌دهنده‌ها بین منبع تغذیه‌ی PC وسایر درایوها اتصال برقرار می‌کنند. خم شدن اتصال‌دهنده باعث می‌شود که گاهی اتصال بین منبع تغذیه و درایو دیسک‌سخت و یا درایو CD-ROM قطع شود که همین امر موجب اختلال در عملکرد این درایوها می‌شود. همچنین اگر سیم‌ها در معرض گرمای شدید قرار گیرند (مانند زمانی که Fan خنک‌کننده بد کارمی‌کند) در آن صورت احتمال دارد که آسیب‌دیده و فرسوده گردند. یکی از مشکلات معمول در مورد کابل‌ها وقتی اتفاق می‌افتد که پایه‌های یک اتصال‌دهنده‌ی نر که در انتهای سیم پرینتر و یا مانیتور قرار دارند، خم شود. معمولاً کاربرانی که این سیم‌ها را زیاد جابجا می‌کنند باعث خم شدن پایه‌ها می‌شوند. اگر شما از این دسته افراد هستید، در آن صورت مجبورید از یک اتصال‌دهنده در انتهای این کابل‌ها استفاده کنید و آن را به پشت‌PC خود وصل نمایید. اگر اتصال‌دهنده نیز آسیب ببیند براحتی می‌توانید آن را تعویض کنید و دیگر نیازی به تعمیر کابل نیست.

 

● سخن آخر: از آنجایی که اجزای کمی از کامپیوتر دارای بخش‌های جابجاشونده هستند لذا تعمیرکاران معتقدند که مشکلات مربوط به فرسودگی و خرابی اجزای سخت‌افزاری بسیار اندک است و حتی در مورد همین مشکلات کم هم، می‌توان با بکارگیری روش‌های پیشگیرانه و دقت، آنها را به حداقل رسانده و یا مانع بروزشان شد. مسأله‌ای که بسیار بر آن تأکید می‌شود نادیده نگرفتن پیغام‌های هشداری است که از جانب کامپیوتر و یا اجزای دیگر آن ارسال می‌گردد. خصوصاً تغییر صدای Fan منبع تغذیه از این موارد می‌باشد. در حقیقت اگر علایم هشداری دیده و یا شنیده‌ شوند، با رها کردن آنها به حال خودشان نمی‌توان امیدوار شد که مشکل رفع خواهد شد. برای مثال اگر شما در صدای Fan متوجه تغییر ‌شدید ولی بعد از مدتی این صدا متوقف شد بدان معنا نیست که مشکل رفع شده بلکه نشانه‌ی شروع شدن خطر جدی‌تری می‌باشد که آن خطر، از کار افتادن Fan است.

 

دسته ها :
چهارشنبه بیست و هشتم 11 1388
قبل از این رونمایی مایکروسافت در مورد  ویندوز ۷  بشدت مخفی کاری می کرد اما با این رونمایی مشخص شد که سیستم عامل جدید مایکروسافت دارای تغییرات عمده ای از زمان ویندوز ۹۵ تاکنون است.  ویندوز ۷ را می توان بهینه ترین ویندوز که تاکنون انتشار یافته است، دانست. در این نسخه از ویندوز با تحلیل هایی که از کاربران به عمل آمد، سعی در بهینه سازی محیط کاربری و سایر قسمت های این ویندوز شده است. می توان به جرأت ادعا کرد که دیگر عمر Vista به سر رسیده است و این سیستم عامل غیرمحبوب در بین کاربران، باید به مرور کنار گذاشته شود. دلایل تمایل کاربران در استفاده از Windows ۷ را می توان به شرح زیر دانست:

 

 
۱) ویندوز ۷ در مقایسه با Vista قابل اطمینان تر است.
۲) اگر نرم افزاری قابلیت اجرا روی ویستا را داشته باشد، روی Windows ۷ هم اجرا خواهد شد.
۳) مصرف باتری در ویندوز ۷ بهینه شده است، بنابراین طول عمر باتری لپ تاپ در ویندوز ۷ بیشتر از ویستا خواهد بود.
۴) اگر سیستمی قادر به اجرای ویستا باشد، حتماً توانایی اجرای ویندوز ۷ را دارد، زیرا ویندوز ۷ بسیار سبک تر از ویستا است.

 

امکانات جدید در ویندوز ۷

 

۱) کم توقع 
ویندوز ۷ سیستم عاملی کم توقع است و توانایی پشتیبانی از پیکربندی سیستم های ضعیف را دارا می باشد که این امر یکی از مشکلات اصلی سیستم عامل ویستا بود. از دیگر مزایای  ویندوز ۷ حجم کمتر آن نسبت به ویستا است که در حدود نصف حجم ویستا نیاز به HDD دارد.

 


۲) میز کار جذاب
از زمان انتشار اولین ویندوز تاکنون میز کار دچار تغییرات اساسی نمی شد و تنها با جابه جا کردن چند آیکون و تغییر دادن رنگ آنها از سوی مایکروسافت، نسخه جدیدتر Windows ارائه می شد اما در ویندوز ۷ می توان شاهد تغییرات عمده ای در میز کار بود. به عنوان نمونه افزودن Side bar به میز کار، این امکان را در اختیار کاربر قرار می دهد تا با قرار دادن ابزارهای مورد نیازش در آن، سریع تر عملیات خود را انجام دهد.

 

۳) bar Task
نوار ابزار  ویندوز ۷ با تلقی رایج ما از نوار ابزار کاملاً متفاوت است و نحوه چینش آیکون ها نیز دچار تغییر شده است.
برای بازکردن پنجره ها از درون نوار ابزار می توانید به صورت ۲ مرحله ای عمل کنید. اگر روی آیکونی کلیک راست کردید و گزینه جدیدی تحت عنوان lists jump را دیدید زیاد تعجب نکنید، این لیست پرشی سریع به شما این توانا�%

دسته ها :
جمعه اول 1 1382
X